سیاست دولت پهلوی بر این پایه قرار گرفت که روح باستان‌گرایی (ملی گرایی)، در تمام عرصه‌های دولتی و اجتماعی جریان پیدا کند. به همین دلیل در دوره رضاشاه این رویه به اوج خود رسید و سیاست‌گذاران دولتی سعی در ایجاد هویت تاریخی، نژادی و دینی جدیدی داشتند. با الگو قرار دادن ایران باستان، این خط مشی در دوران محمدرضا شاه ادامه پیدا کرد. این اقدامات در اکثر عرصه‌ها از قبیل معماری، تأسیس فرهنگستان و موزه، برگزاری جشن های دو هزار و پانصد ساله و ساخت بناهای یاد بود، هزاره فردوسی و جشن هنر شیراز، ایجاد سازمان پیشاهنگی، تأسیس دانشگاه و… صورت گرفت.